zondag 26 juli 2015

riedeltjes

wederom vielen tijdens mijn wandeling hier in de buurt vele mooie ingevingen binnen, en kwam ik tot een paar prachtige, waardevolle inzichten...

zittend op een bankje wat uitzicht geeft op een poeltje, omgeven door bomen, bedacht ik me dat ik me vaak zo machteloos voel, zo overwhelmed {overdonderd} door andere mensen, of door situaties... alsof mijn zelf-kracht, mijn zelf-macht in een keer wordt uitgeschakeld... knopje om, en klaar... waar komt dat dan toch door? en hoe kom ik weer in mijn eigen kracht, mijn eigen Macht terug? en hoe blijf ik daar dan?!!

ik liet mezelf in een soort van meditatieve staat zakken en vroeg mijn Hogere Zelf me te helpen, en al vlug voelde ik dat het kwam door dingen van mijn vroege jeugd. mensen die het vast goed met mij voorhadden, overrompelden mij keer op keer, door dingen van mij te eisen die ik niet kon, of wilde, door heel kritisch te zijn, door me te dwingen tot zaken die voor mij fout voelden maar voor iedereen Normaal werden geacht. door hun kracht over mij als klein meisje te laten blijken... opvoeders, familieleden, buren, leerkrachten, mensen uit de kerk, e.d. - allen groter en sterker en machtiger en 'wijzer' dan ikzelf. ik leerde van hen, onbedoeld misschien, dat ik niet in mijn eigen kracht moest geloven, er zelfs bang moest zijn voor mijn spontane gevoelens en hen te volgen, te doen wat zij zeiden, lief te zijn, en volgzaam. te wachten op toestemming voor bepaalde dingen. hen vooral niet boos te maken of in twijfel te trekken...

en ik Weet intussen dat dat niet meer hoeft, dat ik mijn Eigen Stem mag horen, mijn eigen dingen mag doen, mijn eigen innerlijke kracht voelen, maar het zit er nog niet... die kloof tussen Weten en Kunnen is zo ongelofelijk weids soms...

nog steeds voel ik dat ik mensen macht over mij laat hebben... Mr G nog steeds, bijvoorbeeld. maar hij niet alleen ik kan zo een lijstje afratelen van mensen die ik onbedoeld macht geef over mij. met hun vuile voeten over mijn innerlijke rust laat lopen... niet dat dat hen fout maakt en mij zielig: ik heb mijn Begrenzingen nooit goed genoeg aangegeven... mijn aura zit vol met gaten, of valt zelfs weg als ik mij overrompeld voel... de beschermende energetische laag die iedereen heeft en die goed in orde zou horen zijn, door een goede opvoeding {waarin jouw Kracht en Goedheid jarenlang zijn bevestigd en bekrachtigd} is bij velen van ons een soort van gatenkaas, en het duurt even om die weer 'solide' te maken, zonder er steeds bij na te moeten denken...

maar nu heb ik het dus gevoeld, die Kracht, die innerlijke Macht, hoe ik mijn Aura gegrond en solide kan krijgen, en houden, te zijner tijd...  en daar ga ik nu mee aan de slag, om het te 'automatiseren', zoals dat heet. om het oude riedeltje te overschrijven en het te vervangen met een nieuw, mooi, liefdevol riedeltje...




Geen opmerkingen: