met mijn Zelf gaat t iets minder... niet dat het slecht gaat, of dat ik Een Probleem heb. ik ben moe. en vind het allemaal nogal zwaar soms... en ik vind het nog steeds moeilijk om mezelf Pauze te gunnen... om Op Vakantie te mogen van mezelf... want er is altijd wel wat... de kinderen, en de poezen, en geen tijd, en geen geld... wie ben ik om Vakantie te mogen, als ik het ook niet aan de kinderen kan geven?!
afgelopen weekend had ik een onverwachtse meet-up met mijn vriendin M, die belde met de vraag - na mijn werk - of ik zin had om bij haar te komen hangen. ze had de barbecue aan, en zin om te praten over de dingen waar we allebei mee zitten - onze spirituele reis. we zijn allebei op ons eigen tempo met die reis bezig, en soms helpt zij mij verder, en soms kan ik dingen voor haar helder maken. soms snappen we er allebei geen hol van en dan laten we het voor wat het is.
alles is een illusie, zei ze, toen ik begon over mijn issues met mijn baas, en met Mr G. in hun beiden zie ik mijn eigen 'tekortkomingen', mijn onzekerheden, mijn eigen gedoe terug gespiegeld, en zolang ik daar geen vrede mee krijg, zolang ik me daar mee blijf identificeren, blijven die issues lekker zitten waar ze zitten... ja maar, hoe kom ik daar dan vanaf? door je Hogere Zelf te vragen om hulp... door het niet allemaal te willen beredeneren... door voor Liefde te kiezen, en niet voor angst...
oh...
en eigenlijk wist ik het wel. diep van binnen. een soort van... maar weten is nog niet voelen, of meer: vertrouwen... weten is nog steeds in je hoofd zitten, beredeneren, logisch denken... terwijl ik het zou willen voelen, in mijn hart en in mijn binnenste kern. een vast, diep, krachtig vertrouwen in dat Alles Al Goed Is... dat ik niet bang hoef te zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten